luni, 7 decembrie 2015

Sa fii



O foame absurda de viata, 
ma paste diminetile-n zori
o sete de nume, de oameni ,
 de creste
de trairile-ascunse din noi,

un rost de gusturi de nou si ciudat
de frumos,
 excentric zurliu , sifonat
ce-mi incurca suvitele-n vant
si picioarele-n prundul pamant
de parca nu as mai avea 
nici radacini
nici sens, nici gen , nici eu
de parca ce-as fi? ce as  avea eu?
asa o fi trairea trairii..
si gustul de viata, esenta iubirii
asa o fi sa fii 
ceea ce esti si sa nu stii,
sa stii sa iubesti, 
sa nu mai stii ,dar sa fii...



Niciun comentariu: